Blog | Samen: het verhaal dat richting een happy end gaat
Een opvallend bericht in het Algemeen Dagblad van kort geleden: organisaties van werkgevers en werknemers komen met een Zorginspirator. Het is een platform om zorgmedewerkers te wijzen op de vele carrièremogelijkheden binnen de sector - en dus binnenboord te houden. Mogelijkheden waarvan ze zich niet altijd bewust zijn, zoals werken in... een facilitaire functie. Ik vond het bericht dáárom zo opvallend, omdat het lijkt op wat we met Gom Zorg een half jaar terug lanceerden: ‘Samen’. Daarmee schuiven we met onze ‘eigen’ facilitaire medewerkers juist meer op richting de zorgtaken.
Twee compleet verschillende initiatieven, één gedeeld belang: iets doen aan de kwaliteit van de zorg, die steeds meer onder druk staat. Als we al moeilijk nieuwe zorgmedewerkers kunnen krijgen, laten we dan alsjeblieft de bestaande mensen vasthouden. Het zijn dit soort innovaties die de sector hard nodig heeft om toekomstbestendig te blijven. Al zeg ik er eerlijk bij: ik had nooit verwacht dat Samen zo snel zou worden opgepakt. Binnen en buiten de sector: ik heb al een uitnodiging op zak om een keer ons verhaal te doen in een tv-programma.
Een standaard verhaal is het trouwens niet, Samen. Per opdrachtgever ligt de behoefte aan ondersteuning anders. Rode draad is een grote diversiteit aan taken. We duwen bewoners in rolstoelen naar de kapper, we vullen de voorraad incontinentieluiers in de kast aan, we verschonen bedden, we begeleiden cliënten naar de eetzaal, we zijn contactpersoon voor de externe wasserij en we doen nog veel meer. Wat we niet doen: fysieke zorgtaken bij de cliënt of bewoner. Dát blijft strikt gescheiden.
Het klinkt allemaal eenvoudig en logisch. Maar we maken er vier partijen blij mee. Bewoners en hun familieleden voorop. Omdat de zorg voor vader of moeder vaak moet lijden onder facilitaire taken die de zorgmedewerker nu eenmaal óók moet doen. Zorgmedewerkers zijn blij dat ze meer tijd hebben voor de handen aan het bed en aandacht voor bewoners. Onze eigen medewerkers zijn meer tevreden: vrijwel allemaal hebben ze hart voor de zorg en merken ze dat in hun Samen-rol nog meer kunnen betekenen voor mensen. En ik spreek blije raden van bestuur, die worstelen met de vraag hoe de kwaliteit van hun zorginstelling gewaarborgd kan blijven. En zien dat een Samen-medewerker weliswaar een hoger loon krijgt dan een reguliere schoonmaakmedewerker, maar dan nog altijd veel minder kost dan de verzorgende-IG.
Ik realiseer me goed de grote verantwoordelijkheid die Samen voor Gom Zorg met zich meebrengt. Samen is geen commerciële gimmick, het vraagt van ons dat we mensen intensief op- en begeleiden. We vragen immers heel andere kwaliteiten van medewerkers. Zoals omgaan met bewoners en cliënten die steeds zwaardere zorg nodig hebben, omdat mensen steeds later in een verzorgingshuis terechtkomen. Gedrag herkennen van die bewoners. Signaleren dat er ‘vandaag iets aan de hand lijkt met mevrouw De Vries’. Onze mensen doen dat graag, daarvoor is schoonmaken in de zorg een beetje een roeping, maar ze moeten het ook kúnnen.
Ook wij zullen moeten blijven ontwikkelen met Samen. In de instellingen waar we nu al operationeel zijn, zie ik dat we de juiste snaar hebben geraakt. Tegelijkertijd ben ik realistisch genoeg om te constateren dat dit concept niet alles gaat oplossen. De uitdagingen in de zorg zijn onderhand zo groot, dat we die stapje voor stapje te lijf moeten. Het verhaal Samen wordt daarom vervolgd. Maar een happy end durf ik alvast wel te beloven!
Simone van de Velde
business unit directeur Gom Zorg